جذب آب چوب پلاست و تاثیر آن بر خواص محصولات چوب پلاست
یکی از ویژگیهای بسیار مهم چوب پلاست در مقایسه با چوب، جذب آب بهطور نسبی پایین آنها میباشد. این یکی از چند خاصیتی است که علت برتری چوب پلاست ها نسبت به چوب میباشد. این برتری بهطور مستقیم به پایداری ابعاد و دوام بهتر چوب پلاست و بیش از هر چیز دیگر به مقاومت آن به تخریب بيولوژيكي مربوط میشود.
وقتیکه قطعهای از چوب در زیر آب غوطهور میشود، بعد از 24 ساعت وزن آن حدود %25 افزایش پیدا میکند. به عبارت دیگر، چوب طی مدت گفته شده به مقدار %25 وزن خود آب جذب میکند. چوب بعد از طی مدتی طولانی میتواند به دو برابر وزن اولیه خود برسد (جذب آب به مقدار %100 وزن خشک خود). در درختان، مقدار رطوبت میتواند در دامنهای از %30 تا بیش از %200 وزنی باشد. در چوب پلاست، این مقادیر به %2-7/0 بعد از 24 ساعت،% 5-1 بعد از یک هفته، و تا %22-18 بعد از چندین ماه میرسد. این گمان که الیاف سلولزی یا ذرات چوبی در چوب پلاست با پلاستیک پوشانده میشوند، بهطور کامل معتبر نمیباشد، بهویژه هنگامیکه چوب پلاست دارای مقدار قابل ملاحظهای سلولز (بیش از %40) باشد. چوب پلاست های تجاری اغلب %65-50 سلولز دارند. در این چوب پلاست ها، ذرات سلولزی کافی برای تشکیل زنجیرهای گسترده و متصل به هم وجود دارند که آب به همراه آنها در تودۀ محصول نفوذ کند. از این رو جذب آب (بعد از هفتهها و ماههای طولانی در معرض آب) از نظر وزنی عددی تک یا دو رقمی است. جذب آب عمدتاً در لایههای بیرونی چوب پلاست ها رخ میدهد و به سمت داخل حجم ماتریس(شبکه) کاهش فزاینده دارد. بنابراین، مقدار عددی جذب آب تنها به افزایش وزن کل چوب پلاست مربوط میشود و به توزیع آب در سرتاسر محصول کاری ندارد. بر این اساس، پروفیلهای توخالی در مقایسه با پروفیلهای ماسیو (با جنس یکسان) حدود دو برابر آب جذب میکنند (به شکل بستگی دارد).
جذب آب نسبتاً بالا توسط چوب پلاست، سبب افزایش وزن پروفیلتر آن میشود، که تا حدی میتواند مقاومت آن را کاهش داده و تغییر مکان و واکشیدگی آن را افزایش دهد و سبب ایجاد فشار بر روی سازههای مجاور، ایجاد کمانش، اعوجاج، ایجاد شرایط مطلوب برای زیست عوامل بيولوژيكي و تخریب حاصل از آن شود و با یخزدن و باز شدن یخ، سبب تخریب خواص مکانیکی چوب پلاست شود.
توزیع آب جذب شده نزدیک سطح و در توده مواد چوب پلاست
معروف است که هرچه چوب پلاست به مدت طولانیتر در آب غوطهور بماند، جذب آب آن نیز بیشتر است. برای مثال، در تختههای چوب پلاست در دمای محیط، جذب آب بعد از 24 ساعت معمولاً بین 7/0 و %2 وزنی، و بعد از 7 روز بین 1 و %5، بعد از 100 روز حدود %22-13 میباشد. این مقادیر به دما بستگی دارد و با افزایش دما، جذب آب نیز افزایش خواهد داشت، اما جذب آب توسط لایۀ رویی تختهای چوب پلاست (به عمق mm1 ، و ترکیب%50-50 از چوب و پلاستیک)، بعد از 24 ساعت بیش از %15 میباشد. برای مثال در تخته چوب پلاست تجاری جذب آب لایۀ رویی (به عمقmm5) در دامنۀ دمایی 5 تا 25 (بعد از 22 روز غوطهوری در آب) به ترتیب 45 و %60 بود. در لایۀ 10-5 میلیمتری از سطح، جذب آب حدود %3 و در لایة به عمق 15-10 میلیمتر حدود %1 مشاهده شد.
جذب آب توسط چوب پلاست به تخلخل آن، مقدار الیاف سلولزی و دسترسپذیری آن به ورود آب بستگی دارد. چوب پلاست ها بهطور عام موادی متخلخل میباشند و شدت تخلخل آنها توسط رطوبت ماده اولیه ورودی و شرایط فرآوری (در واقع گرمادهی بیش از حد موضعی) تعیین میشود که در دانسیته جرم (جرم ویژه) پروفیل حاصل اثر گذارند. رطوبت بالا در فرمول اولیه، سبب تشکیل مقادیر بالایی از ترکیبات آلی فرار طی فرآوری میشود، که تخلخل را افزایش داده و سبب کاهش دانسیته چوب پلاست و افزایش جذب آب آن میشود. منافذ در چوب پلاست ها بهطور کلی باز میباشند و زنجیرههایی از منافذ را تشکیل میدهند که در کل ماتریس (شبکه) پراكنده اند. الیاف چوبی در معرض این منافذ قرار میگیرند. از این رو، شدت جذب آب را افزایش یا کاهش میدهند. آب به آرامی در داخل ماتریس شبکۀ چوب پلاست نفوذ میکند. این نفوذ در چوب بسیار سریعتر است و آب با نفوذ به داخل شبکه آن میتواند رطوبتش را به سطح رطوبتی بالایی برساند. برای مثال، لایه بیرونی چوب به ضخامت 5 میلیمتر، بعد از 190 روز غوطهوری در آب، میتواند تا %75 آب جذب کند درحالیکه جذب آب آن در لایه mm18-15 از سطح %65 است.
اثر مواد معدنی پر کننده روی جذب آب چوب پلاست
پرکنندههای معدنی بهطور کلی آب جذب نمیکنند (یا بسیار کم آب جذب میکنند)، بنابراین، سبب کاهش جذب آب میشوند.
واکشیدگی (عدم ثبات ابعاد)، توسعه فشار و کمانش در چوب پلاست
معروف است که چوب با تغییر رطوبتش متحمل تغییراتی میشود. افزایش رطوبتش سبب واکشیدگی و کاهش رطوبتش سبب همکشیدگی آن میشود. ضرایب تغییر بعد چوب (به ازای %1 تغییر رطوبت) در جهت مماسی %4/0-2/0 و در جهت شعاعی %2/0-1/0 میباشد. در چوب پلاست ها ضریب سومی دیده میشود، یعنی تغییر بعد مختلف در ضخامت (ارتفاع مقطع) و پهنا. برای مثال تخته ای از چوب پلاست÷ بعد از یک ماه غوطهوری زیر آب، %9/11 آب جذب کرد و طول آن ٪64/0، پهنای آن ٪25/2 و ضخامت آن%8/4 افزایش پیدا کرده است. بنابراین، ضرایب CT (مماسي)، CW (عرضی) و CD (ضخامت) مربوط در این مورد به خصوص، بهترتیب مساوی 054/0، 19/0 و %4/0 (به ازای هر %1 جذب آب) میباشد. ملاحظه میشود که ضریب تغییر بعد طولی چوب پلاست در مقایسه با چوب بهطور قابل ملاحظهای کمتر(6-4 برابر کمتر میباشد)، در امتداد پهنای آن تقریباً مشابه با چوب و اندکی بزرگتر از چوب و در امتداد ضخامت آن بهطور قابل ملاحظهای بیشتر(4-2 برابر) از چوب میباشد. به همین دلیل، اگر فاصله بین تختهها بسیار کم باشد و نتواند میزان واکشیدگی را پوشش دهد، این وضعیت منجر به کمانش، از شکل افتادگی یا معوج شدن، ترکهای ریز، و سایر انواع شکست میشود. با معوج شدنها و شکستهای مکانیکی در تختههای چوب پلاست، فشاری که بهدلیل وا کشیدگی در جهت پهنای تخته گسترش مییابد تقریباً به 1359 کیلوگرم میرسد.
بهطور خلاصه آب از طريق مجاري، منافذ و مويينگي به داخل چوب پلاست وارد ميشود. بعضي از آنها به آساني قابل دسترس آب ميباشند و در همان يكي دو ساعت اول با آب پر ميشوند. جذب آب در 24 ساعت اول تنها کسر كوچكي از ظرفيت كامل چوب پلاست براي جذب آب ميباشد. بعضي از منافذ و مويينگيها براي آب به سختي قابل دسترس هستند و بعد از چندين ماه به تدريج و به آرامي با آب پر ميشوند، حتي اگر تخته بهطور كامل در آب غوطهور باشد. جذب آب در 24 ساعت اول سبب كمانش نميشود. خيلي بعيد به نظر ميرسد كه كمانش با آب باران كه در آن آب سريع خشك ميشود اتفاق بيافتد. كمانش در تماس طولاني مدت با آب ايجاد ميشود. در آن صورت فشار ناشي از واكشيدگي ميتواند به چندين نیوتن برسد، كه در واقع به علت تماس محكم بين تختهها كمانش ايجاد خواهد كرد. كمانش معمولاً به دليل نصب نادرست تخته نيز ايجاد ميشود، كه در تماس طولاني مدت با آب (از طرف بيرون به طرف داخل تخته مانند تختههاي تو خالي)، عدم فاصله مناسب بين تختهها و غيره ايجاد ميشود.
جذب آب، كوتاه مدت و دراز مدت در چوب پلاست
جذب آب طي مدت كوتاه و دراز مدت مطرح است. وقتي كه يك تخته چوب پلاست در آب غوطه ور ميشود، در ساعتها و روزهاي اول، آب اغلب منافذ و مويينگيهاي قابل دسترس را پر ميكند و به ذرات سلولزي و الياف موجود، به ويژه در لايههاي رويی تخته نفوذ ميكند.
جذب آب بهطور بسيار معني داري به شكل پروفيل چوب پلاست بستگي دارد و اين وابستگي در پروفيلهاي برس خورده و برس نخورده متفاوت ميباشد، طوریکه مقدار آن برای تختههای برس نخورده کمتر است.
اثر مقدار سلولز در چوب پلاست روی جذب آب
بدیهی است که هرچه مقدار سلولز در چوب پلاست بیشتر باشد جذب آب آن بیشتر است، مگر اینکه هر ذره از سلولز بهطور کامل با پلاستیک پوشانده شده باشد و آب به آن دسترسی پیدا نکند.
اثر دانسیته تخته چوب پلاست در جذب آب
کاهش دانسیته سبب افزایش واکشیدگی تختههای چوب پلاست غوطهور در آب میشود. دانسیته متفاوت تخته های با فرمول اختلاط یکسان بهسبب روندهای مختلف تولید مانند سرعت تولید، دما و همچنین مقدار ضداکسایش و رطوبت الیاف سلولزی تغذیهشده و همچنین تخلیه مواد فرار مذاب گرم طی اکستروژن میباشد.
افزایش مقدار پر کننده منجر به افزایش تخلخل چوب پلاست میشود و به نوبه آن دانسیته کاهش یافته و جذب آب افزایش خواهد یافت.
رطوبت چوب و چوب پلاست
مقدار رطوبت در درخت زنده میتواند دامنهای از %30 تا بیش از %200 وزنی داشته باشد. چوب پلاست حتی در شرایط بسیار مرطوب رطوبت کمی دارند. مقدار رطوبت به دانسیته چوب پلاست بستگی دارد. با کاهش دانسیته، بر مقدار رطوبت افزوده میشود. گاهی اوقات در شرایط واقعی محیط، مقدار رطوبت به مقدار آب غیر قابل کنترلی که از هوا و بارانهای ناگهانی وارد چوب پلاست میشود، بستگی دارد.
اثر جذب آب روی مقاومت و مدول خمشی چوب پلاست
برای بسیاری از چوب پلاست ها اثر جذب آب بر خواص خمشی آنها چندان قابل توجه نیست.
مقاومت به یخ زدن- باز شدن یخ چوب پلاست
همانند اثر جذب آب روی مقاومت خمشی، اثرات چند دورة یخ زدن- باز شدن یخ بهطور متناوب روی تختههای چوب پلاست بسیار کم است.
(ابراهیمی، ق. رستمپور، ا. 1389. در ترجمه چندسازۀ چوب و پلاستیک. آناتول آ، کلیوسوف. تهران. دانشگاه تهران. موسسه انتشارات. 886 صفحه.)
بدون دیدگاه