تاثير رطوبت روی كامپوزيت چوب پلاست

تاثير رطوبت در چوب پلاست

رطوبت در چوب پلاست تاثیر بسزایی دارد. تاثیر رطوبت در چوب پلاست میتواند روی خواص مکانیکی محصول صورت گیرد. اين تاثير ظاهرا بعد از نور  UV   مهم ترين عامل است . بطوري كه آب يك كاتاليز گر تخريب اكسيدي مواد کامپوزیتی  است ( فصل قبل را ببينيد ) ، همچنين تركيب اكسيدي را كاتاليز مي كند و ز اين رو ، سبب ايجاد نابودي روي سطح مي شود . براي پلي الفين هاي خالص تاثير است آب هاي تخريب اكسيدي خيلي كمتر آشكار است ، بطوريكه پلي الفين ها عملا آب را جذب نمي كنند . WPC ، ها ، بدليل خلل و فرج شان ، آب بيشتري (1000-10 برابر بيشتر ) جذب مي كنند ، و تاثير رطوبت در تخريب اكسيدي (و نابودي )WPC قابل توجه تر است .

نابودي تخته هاي WPC در يك جعبه ي هواديدگي مي تواند اساسا با قطع اسپري آب كاهش يابد . براي مثال ، براي  HDPE   پرشده با آرد چوب (mesh40 و w/w 50% ) ( روشنايي اوليه 48 واحد ) ، در يك هواديدگي (UV   + آب ) باعث افزايش    ΔL  ( به درصد ) در مقادير 62    ، 80 و 87% شده است ، اما وقتي كه آب قطع شد  ، فقط رفتار  UV   مقدار  ΔL  را به اندازه ي  تنها 9، 22، 28 % افزايش داد [9].

جدول 16.10   تاثير حجم آرد چوب روي نابودي  HDPE   پرشده با آرد چوب ( با لاغري   mesh40 )

هواديدگي تحت سيكل h- 2 ( اسپري آب /  UV دقيقه   12 + UV دقيقه 108) ( 9)

نوع و مقدار فيبر سلولز در چوب پلاست

مقدار بالاتر فيبر سلولز در كامپوزيت  باعث نابودي بيشتر مي شود ، در صورتيكه همه ي شرايط ديگر برابر باشند . ( براي مثال جدول 16.10 را ببيند ).

جدول 16.11    تغيير روشني (Lدر فضاي رنگي  Hunter Lab ) براي  HDPE   پر شده با آرد چوب (w/w 50% سوراخ 40 ) اكستروژن ( به همان شكل و مسطح شده ) و قالبي تزريقي  (0.72    MFI )

تيمار در جعبه ي هواديدگي    Xenon –Arc  در شرايط استاندارد مطابق با   ASTM D 2565 انجام شده بود [12].

مواد اكستروژن در مقابل مواد کامپوزیتی چوب پلاست با قالب گيري تزريقي

همان گونه كه اطلاعات محدود شده نشان مي دهد ، در آنجا اختلاف زيادي بين نابودي پروفيل ها ي اكستروژن و قالب تزريقي كه از همان مواد ساخته شده اند ، نيست . دانسيته اغلب بين آن دو متغير است وليكن ، همانگونه كه در بالا بحث شد ، دانسيته نوعا فاكتوري كار آمد بر روي نابودي نيست . مثالي در جدول 16.11 نشان داده شده است .

مي توان ديد كه براي آن ماده ي تحت مطالعه مقدار  ΔL   بعد از 1000ساعت براي پروفيل اكستروژن برابر با 30 بود و براي ماده قالبي تزريقي 28 بود . بعد از 3000 ساعت مقادير ΔL   براي هر دو ماده نزديك به همديگر بودند . وليكن ، براي مواد اوليه مقادیر ΔL برای پروفیل قالبی تزریقی بیشتر بودند. برای یک پروفیل مسطح، مقدار L اولیه داراي بيشترين مقدار ( 63=L) بود ، بعد از 3000 ساعت ، مقدارL برابر با 90 شد (12) اين موضوع دوباره آن مشاهده را تصديق مي كند(بالا را ببينيد ). حذف لايه ي بالايي پليمر (توسط پاك كردن يا رنده كردن ) مقدارL اوليه را افزايش مي دهد و نابودي كلي را ( در دوره هاي تغييرها ) پايين تر مي آورد.